Relaxen in ryokan
22 okt. 2016
🇯🇵
vanuit Japan
Op het treinstation van Nagano zitten we momenteel te wachten op de verbinding naar Yudanaka. Vanochtend om even over 9 uur zijn we op de trein naar Nagano, bekend van de Olympische Winterspelen in 1998, gestapt.
Op zo'n 1,5 km lopen staat de Zenko-ji tempel. Dit is een van de belangrijkste tempels van het land. In deze tempel staat het eerste boeddha beeld van Japan (afkomstig vanuit India via Korea) dat
voor de verspreiding van het boeddhisme heeft gezorgd. Het echte beeld is veilig opgeborgen. Eens in de zeven jaar wordt de replica (gemaakt in de 13de eeuw) getoond en kunnen gelovigen hun repect
betuigen/ offers brengen.
Het is zaterdag en kennelijk een speciale dag. We zien overal kleine jongens en meisjes gekleed in kimono. De moeders en oma's vaak ook in kimono en anders een mantelpak. Vaders en opa's in
smoking. Soort van commune? Ik kan helaas vooralsnog hier niks over vinden op het net.
De tempel is nog in gebruik te zien aan mensen die wierook aan steken en in gebed gaan.
Onder de tempel loopt een gang. (Je bent een kleine 5 minuten bezig) Die is helemaal donker! Je ziet geen hand voor ogen en dat is ook de bedoeling. Niet vals spelen met een lampje! Het donker
staat voor de dood. Op je weg door het donker moet je aan je rechterkant een sleutel voelen. Als je die voelt, dan heb je de deur naar het paradijs gevonden. Wij zijn blij. Wij zijn weer een stap
dichterbij verlichting.
De tocht door het donker wil je niet doen als het druk is. Als er paniek uitbreekt, dan is dat een plek om te worden geplet. Lange mensen moeten rekening houden met hoofdpijn.
Een monnik gekleed in groen komt de trap op om de tempel binnen te gaan. Kennelijk staat hij hoog in rang, gezien de locals die hem aanstaren.
Bij een delicatesse zaak op het station wat bakjes maguro sashimi, sake nigiri sushi, maki met komkommer en maguro gekocht. Ziet er heel goed uit. We hadden bij onze favouriete supermarkt al een
bakje maguro maki gekocht. Voor zo'n bakje moet je er vroeg bij zijn, er wordt maar 1 of 2 per dag aangeleverd. Het ontbijt vanochtend was flut. Bij de Starbucks gaan we voor een dubbele espresso
(we kunnen wel een sterk bakje gebruiken)! Evert gaat voor een warme cinnamonn roll en ik voor een stukje pompoentaart.
In dit land hoef je niet van de honger om te komen.
Door onze stop bij de Starbucks lopen we nu 3 kwartier achter op het reisschema. Maar dat interesseert ons niks. De caffeine-shot konden we goed gebruiken. De temperatuur wordt langzaam aan kouder.
In Matsumoto is het een heel stuk kouder dan in Takayama. Scheen daar nog de zon en moesten we in de schaduw wandelen. In Matsumoto is het 9 graden.
In Yudanaka zien we onze naam buiten hangen bij de ryokan waar we de komende 2 nachten doorbrengen. Dit is Japan en worden we geloofd. We hoeven geen vouchers of paspoorten te laten zien. We worden
welkom geheten door een oud vrouwtje (jaja, dit een gevaarlijke opmerking) en naar onze kamer gebracht. Ze gaat op haar knieen zitten en maakt een buiging. In haar beste Engels vraagt ze of we
groene thee willen. Haar dochter (onze leeftijd???) komt eraan en neemt het over. Ook zij doet haar best in het Engels. Vraagt hoe laat wij willen eten en hoe laat wij morgen het ontbijt willen.
Het is al een warmere welkom dan bij de monniken. We geven haar de aardewerken pot in blauwwit met typische Hollandse taferelen erop. In de pot zit een pak met stroopwafels. Vinden ze vast lekker
als we al die koekjeswinkels overal moeten geloven. Ze wilt hem eerst niet aan nemen en wordt er verlegen van. We horen haar stem even later op de gang. Kennelijk laat ze nu het cadeau aan haar
moeder zien.
De kamer bestaat uit tatami matten (schoenen bij binnenkomst uit. Slippers voor in huis staan klaar) en matrassen op de vloer. Op straat hoor je steeds klik-klak geluiden. Dit zijn de locals en de
bezoekers die hier overnachten. Ze lopen op houten klompen/slippers en zijn op weg in hun yukata (pyjama) naar een van de negen publieke baden die dit dorp telt.
We maken een rondje door het dorp. In de boeken staat al dat het dorp soms bezoekers krijgen die 'naakt' rondlopen over de straten. Hiermee worden de sneeuwapen bedoeld. Het park waar zij 'wonen'
ligt 4 km verderop. We zien als we net de ryokan weer uitstappen een van de apen langs over de balkonrand van een hotel klauteren.
Het dorp bestaat uiteraard uit soevenierswinkels. Een van de winkels is een soort van slijterij. We kopen 2 kleine flesjes nihonshu. Een is lokaal en heeft een prijs gewonnen. We zijn benieuwd. We
zien dat de brouwerij boven op de heuvel ligt. We hebben nog zo'n 2 uur uur tot het avondeten. Tekort om naar de sneeuwapen te gaan. Het park sluitom 5 uur. Bij de brouwerij zit een klein museum.
Behalve nihonshu brouwt het zijn eigen bier. Als we willen proeven mogen we het zelf inschenken. We proberen er drie, maar het is het niet. De nihonshu die we hebben gekocht, komt hier ook vandaan.
Die proberen we vanavond op de kamer.
Het is half 6 als we terug zijn. Om zes uur als we op het punt staan om naar beneden te lopen, gaat de telefoon. Ik hoor Japans gebrabbel, dan het woord diner, weer Japans gebrabbel en dan 'hai'.
Ik antwoord: diner? 'Hai'. 'Hai' staat voor zoiets als ' is goed'; 'ik heb het begrepen': 'prima'.
Beneden worden we opgewacht door de dochter. Samen met haar moeder heeft ze een supermaaltijd voor ons bereid (en voor de 5 overige gasten ook)
De ruimte is met schotten van elkaar afgescheiden. Zo heb je iets van privacy.
Het eten bestaat uit rijst, miso-soep met stukje surimi (krab), boontjes in sesam-pasta, pickles; klein kom met groente en bordje met dun gesneden wagyu beef voor de shabu shabu, garnalen tempura,
een zoetwatervis, stukjes sashimi inktvis en zalm, groente met een bonendipsaus, kastanje, fruit, ei en egg custard. De dochter legde alles zo goed als het kon in het Engels uit. Verontschuldigde
zichzelfs als ze niet op een woord kon komen.
Tegen bijbetaling - logisch - kan je cola, bier of nihonshu bestellen. We nemen Japanse thee en nihonshu bij het eten.
Het was supereten. We zijn nu al benieuwd naar het ontbijt.
We kleden ons om in onze yukata. Dit is een soort van katoenen ochtendjas met een klein jasje die je kan aan doen voor als je je kamer verlaat. De outfit die we leenden in het hotel in Takayama
heet 'samue'. Dat bestaat uit een katoenen jas met broek. Meer een soort van huispak.
Bij het naar buiten gaan, lenen we 'geta' van de ryokan. Je kan ook kiezen om 'zori' (platte sandelen, zoiets als flip-flops) te nemen. 'Geta' zijn houten sandalen met onder de zool 2 houten
latjes. Hierdoor sta je wat hoger. Dit zorgt ervoor dat wanneer de straten nat zijn of met sneeuw bedekt dan worden je voeten als je op geta loopt niet zo nat. Daarnaast wil je niet dat je dure
kimono onder de modderspetters komt te zitten. Als je op platte flip-flops/zori loopt, loop je hier meer risico mee.
Zoals eerder vermeld in het dorp staan 9 publieke onsen. Ieder onsen heeft zijn eigen geneeskunde kruidenbad. Zo is er een bad voor mensen met maagstoornissen, als je last hebt van exceem, een bad
voor wanneer je littekens hebt of andere huidaandoeningen neurologische afwijkingen, oog en zachte huid, verwondingen, en problemen met je organen. Deze baden zijn alleen toegankelijk voor de
inwoners van het dorp en als je er overnacht. Je krijgt een speciale sleutel die toegang geeft tot de badhuizen.
Er is nog een groter bad die ook door dagbezoekers te gebruiken is. Verder zijn er nog een aantal voetbaden.
We starten bij nummer 3: watanoyu. Het bad voor mensen met littekens en huidziekten. We durven niet zo goed in de baden die bedoeld zijn voor mensen met maagproblemen.
Mannen en vrouwen gaan gescheiden in de baden. Kennelijk hadden we geluk want zowel de mannen als de vrouwen waren leeg. Je spoelt je eerst af met water in een ton naast het bad. Deze ton is al
gevuld met heel erg heet water. Het bad zelf is ook behoorlijk warm. We kunnen omdat we beide alleen zitten met elkaar communiceren door wat harder te praten. De wanden zijn redelijk dun. Na 10
minuten krijgen we het behoorlijk warm. De korte wandeling over straat geeft een raar beeld. Ene helft van de voetgangers loopt lekker in zijn/haar yukata op de geta er redelijk relaxt bij. De
andere helft is helemaal weggestopt in warme dikke jassen en mutsen. Het zal best koud zijn. Daar hadden we zekf in de oxhtend ook last van, maar door net te zijn ondergedompeld in een heet bad,
voelt de buitenlucht heerlijk aan. We gaan naar bad zeven: nanakurinoyu. Het bad voor gewonden. Ook ditmaal zijn we allebei alleen. Dit keer moet je je afspoelen met ijskoud water voordat je het
bad instapt. Het bad zelf heeft een andere kleur water. Is meer helder. Het vorige bad was meer troebel van kleur. Het water van dit bad is zelfs nog heter dan de vorige. Ik houd het niet lang uit
en ga op het trappetje zitten. Daar is het al warm genoeg.
Bij het voetenbad op de weg terug was het helaas wat drukker. Die proberen we morgen. Het heeft wel zoiets met zijn allen over straat in een pyjama. Dat kunnen we thuis wel vergeten.
In de ryokan is beneden voor de mannen en vrouwen een aparte wasruimte. 2 douches, een wasbak en een onsen. Die is nog heter dan de laatste onsen die we buiten hebben geprobeerd! Voordat we last
krijgen van een appelflauwte, stoppen we voor vandaag met het plonsen in onsen. We gaan thee drinken op de kamer en lezen en blog bij werken. Hier is het lekker relaxen.
In een ryokan heb je dus geen eigen wastafel, douche of wc. Die is gedeeld. Bij ons op de gang zit in ieder geval 2 wasbakken en voor dames en heren een wc.
Reacties
Reacties
22 okt. 2016, 15:16
Klinkt weer fantastisch! Op naar de apen!
22 okt. 2016, 15:51
Klinkt helemaal zoals het beloofd is! Het is daar echt anders dan hier... veel succes morgen bij de zwemmende sneeuwapen. En, Sylvia, een fantastische verjaardag gewenst!
22 okt. 2016, 18:51
Dat moet dagwerk zijn om die kruidenbaden goed op temperatuur te houden en schoon! Wel goed voor de sociale contacten in het dorp!
Verjaardag vieren met de zwemmende aapjes is om nooit meer te vergeten! Heel veel plezier!
23 okt. 2016, 11:05
Heerlijk weer om te lezen. Dat Japanse eten is helemaal mijn ding, alles wat je beschrijft krijg ik trek van, haha.
Enne... gefeliciteerd, birthday girl, lijkt me dat je je geen betere plek kunt wensen om jarig te zijn!
Geniet ervan!
23 okt. 2016, 20:20
wat een leuk verhaal weer. En fijne verjaardag gewenst met de sneeuwapen.
24 okt. 2016, 15:28
Dank jullie wel voor de felicitaties! Was een mooie rustige dag.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!