Hola,

We zijn inmiddels weerterug in het hotel in Quito. Toen het vliegtuig landde, begon het te regenen. Kunnen we ons langzaam voorbereiden op het Hollandse weer.(LOL) Vanochtend hebben we de Twin Kraters op het eiland Santa Cruzbezocht. Viel een beetje tegen zowel de kraters als het aantal vogels, maar deze zullen wel verjaagd zijn door de hordes toeristen die rondliepen. Het was er bijzonder druk.

Vorige week zaten we aan boord van het jacht Fragata en hebben onder andere de eilanden Bartolome,en Genovesa (7 uur varen) bezocht. We hebben veel zeeleeuwen, blue footed boobies, red footed boobies en frigate birds gezien. Ook legunanen, flamingo's, pelikanen en tal van vissen. (mijn camera doet het nog. Viel alleen niet mee om goede foto's te maken. Jezelf op een plek houden terwijl er een stevige stroming staat en een vis die uiteraard niet stil blijft hangen) maar er zitten toch aardige foto's tussen. Het is zo bijzonder dat de dieren geen angst voor mensen hebben. Ze blijven gewoon zitten terwijl je ze op een paar meter passeert. Een zeeleeuwenjong vond mij zelfs reuze interessant en kwam even aan mij snuffelen.

Oh ja, ook nog een haai gezien! Geen idee meer wat voor soort, maar hij staat op de foto!

Op Santa Cruz het DarwinFoundation bezocht. Hierworden een schildpadden gekweekt om ze later uit te zetten op het juiste eiland (ieder eiland heeft zijn eigen soort) Veel soorten zijn bijna uitgeroeid door de vroegere zeelieden die schildpaddenvlees een lekker hapje vonden.

In het centrum woont ook Lonesome George. Een mannetjes schildpad (al iets van 100 jaar oud als het niet meer is), de laatste in zijn soort. Hij woont al een paar jaar samen met 2 vrouwtjes van een aanverwante soort. De gids wist te vertellen dat na jaren drie maanden geleden voor het eerst eieren zijn gevonden. Iedereen wacht in spanning af. Volgende maand moet duidelijk zijn of Lonesome George niet meer lonesome is.

Morgen is het alweer onze laatste dag. Het is gewoon voorbij gevlogen. Morgen gaan we naar de evenaar, kijken of we een ei op een spijker kunnen laten staan..........

adios,

Syl y Evert