We beginnen er inmiddels aangewend te raken. Het is 6 uur als de wekker gaat en tegen 7.00 uur zitten we alweer in de jeep op weg naar onze volgende bestemming. De tocht gaat langs bananen- en koffieplantages. Als we langs een woning rijden, zien we mega-grote papaya's in een boom hangen. De boer tikt er voor ons in uit. (0,30 eurocent) Gerald zegt dat hij nog niet helemaal rijp is. Dat duurt nog 2 dagen. Dat maakt ons niet uit. We hebben nog nooit zo'n grote papaya gezien en willen weten hoe die smaakt.

Tegen 12.00 uur komen we aan bij Queen Elisabeth Nationaal Park. We verblijven 15 minuten rijden verderop, maar voordat we inchecken maken we een game-drive. Opnieuw zien we waterbucks, kobs en buffels. Helaas geen leeuw of luipaard. Er zitten niet heel veel in het park, maar ze zijn er wel. We zien ook de pootafdrukken van een leeuw op de weg, maar die zijn opeens verdwenen. De weg in het park zijn erg modderig en sommige zelfs onbegaanbaar vanwege de enorme plassen. Gerald rijdt dan ook over het gedeelte naast de weg, dwars door de savanne. Dit is een paar keer goed gegaan, maar dan komen we in ene vast te zitten. Muurvast wel te verstaan. De jeep gaat niet meer naar voren of naar achteren. Gerald kijkt voorzichtig om zich heen of er geen leeuwen of olifanten in de buurt zijn, doet zijn slippers uit en gaat de auto duwen terwijl Evert achter het stuur zit. De wielen krijgen maar geen grip en zakken verder weg. We gooien de plastic voetenmatjes onder de wielen, karton, de hoes van de reservewiel: alles om maar te zorgen dat de wielen grip krijgen. Het mag niet baten. Gerald vertelt dat hij de jeep bijna los kan duwen. Hierop stapt Evert ook uit (mag dus officieel niet ivm de leeuwen en olifanten) en ik neem plaats achter het stuur. Achteruit gaat nog steeds niet maar de tweede poging vooruit gelukkig wel. Een 4-wheeldrive besturen valt nog niet mee. Het is ontzettend zwaar. Gerald en Evert zitten onder de modder, maar we zijn er in ieder geval uit. We rijden, nadat Gerald en Evert de meeste modder van zich hebben afgespoeld in een plas water en we alle spullen die we uit de jeep hebben gegooid weer hebben opgeruimd , verder naar de plek waar we overnachten. We zitten opnieuw in een tent op palen, met een zelfde soort douche en toilet als de vorige lodge.

In de middag hebben we weer een boottocht. Deze vaart over Lake Albert naar een kanaal dat verbonden is met Lake Edward. We zien veel vogels zoals zeearend die net een vis te pakken heeft, verschillende ijsvogels, ibis, aalschovers, pelikaan en nijlpaarden en krokodillen. Plotseling is er rumoer op een andere boot. Wanneer onze boot dichterbij vaart, zien we een python (geen idee welke soort python) in het water kronkelen. Plotseling komt ook de kop van een krokodil boven water. Dat verklaart waarom de python zo raar in het water lag. Evert heeft gelukkig nog een paar foto's kunnen maken toen de krokodil wegzwom en de boot de andere kant op voer. De krokodil was onder water weggezwommen maar we zagen nog luchtbellen en gelukkig kwam de krokodil terwijl hij de python verorberde nog redelijk in het bereik van de camera. Onze eerste Nationaal Geographic ervaring is binnen.

Na de boottocht maken we met Gerald nog een gamedrive door Queen Elisabeth park. Dit keer zien de bosolifanten van redelijk dichtbij. Verder zien we een voor ons nieuwe apensoort: de vervet monkey. En parelhoenen die voor de jeep blijven uitrennen.