Jullie raden het al. Ook vandaag staan we vroeg naast ons bed. Het is nog schemerig als we als eerste het Queen Elisabeth park binnenrijden. Op de hoofdweg stuiten we op een troep hyena's die voor de jeep uit blijven lopen. Als we van de hoofdweg afgaan, zien we grote kuddes buffels, kobs, wrattenzwijnen en waterbucks. Dat is nog eens andere koek dan de kleine groepen die we hiervoor steeds hebben gezien. Nieuw was dit keer de mongoose. Onderweg komen we een boer tegen die zijn bananen naar de markt brengt. Om af te snijden gebruikt hij de route door het park. Zonder angst voor leeuwen. Gerald vertelt dat veel mensen denken hoe zij met leeuwen om moeten gaan. Ze hebben een stok bij zich om te verdedigen. Maar het gebeurt wel eens dat het fout afloopt. Vaak vallen zieke en zwakke leeuwen mensen aan.

Bij het verlaten van het park, rijdend op de grote hoofdweg, zien we twee olifanten grazen. Vlak in de buurt zien we een grappig bord dat voorbijgangers waarschuwt voor olifanten. We zien af en toe een serie takkenbossen op de weg liggen. Dit is om aan te geven dat er een voertuig met pech de weg blokkeert. We zien veel mensen lopen met jerrycans die ze vullen met water uit een nabijgelegen pomp. Wanneer de dop ontbreekt, wordt er banaan ingestopt. Heel slim!

Tegen 14.00 uur komen we aan bij Lake Bunyoni. De middag hebben we ‘vrij'. Gerald gaat de jeep ontdoen van de zwarte modder van Queen Elisabeth Park. Wij besluiten een kano te huren en het meer op te gaan. Alleen dit werkt niet zoals bij ons. Hoe we ook peddelen we komen amper vooruit en draaien alleen maar rondjes. Zelfs als Evert op het uiteinde gaat zitten zoals we het de locals zien doen. We meren aan bij een marktje (we doen er 20 minuten over om er te komen met de kano. Lopend duurt dit zo'n 5 minuten) Er wordt veel fruit, groeten en kleding (die wordt gedumpt door westerse landen. Over al maar 1 item van) verkocht. We worden aangesproken door een meneer die vraagt of wij even een kijkje willen nemen in de craft shop. De opbrengst gaat naar een weeshuis. We lopen langs de huisje/hutjes die wat hoger op de berg staan. Het is druk in de craftshop. Niet met toeristen, wij zijn de enige, maar met mensen die een biertje drinken en televisie kijken. De craftshop is tevens het buurthuis van het dorp. Aan de muren hangen rieten mandjes. We kopen er eentje en besluiten daarvoor omgerekend 11 euro te geven.

Na ons kano-avontuur gaan we in de zon zitten lezen. Dat was van korte duur want het begint weer keihard te regenen. Door de regen in Oeganda is het wel op de plekken waar wij komen mooi groen.

Na het avondeten proberen we de bananengin waar Gerald het al een paar keer over heeft gehad. Wij vinden het niet naar bananen smaken, maar lekker warm wordt ons lichaam wel van binnen.