We nemen afscheid van de Stille. Gelukkig hebben we niet ons reisticket weggegooid (leuk detail: op kaartje staat railway-ticket) Deze moet je laten zien bij het verlaten van het scheepsterrein. We worden opgewacht door Rashidie, de chauffeur. We hebben nu zowel een chauffeur als een kok (Shaban) We stoppen bij een restaurantje om te ontbijten. Daarna verlaten we Mwanza richting de Serengeti. Onderweg stoppen we bij het Sukuma-museum. Sukuma is een van de 167 stammen die wonen in Tanzania. De rondleiding is onder leiding van een gids en duurt zo'n 2 uur. Dat is naar onze mening iets te lang. Zelf hadden we het wel in 3 kwartier kunnen doen. Op het terrein staat ook een kerk die dienst doet als schooltje. De les wordt voor ons onderbroken zodat de gids iets over de oprichting van zowel de kerk als de school kan vertellen. We vinden het gênant.

Het is nu nog een uur rijden naar de campingsite aan de rand van de Serengeti. Dit keer is hebben we een megagrote Landcruiser tot onze beschikking. Waar we in Oeganda een 7-persoonsjeep hadden, hebben we in Tanzania een 9-persoon jeep! Maar, zo komen we er achter die zit helemaal afgeladen omdat we drie tenten mee moeten nemen (de kok en chauffeur reizen mee met eigen tent en staan op plekken van de camping die bedoeld zijn voor chauffeurs en koks) de matrassen, alle kookspullen moeten mee zoals pannen, gastank, flessen met sausjes, ontbijtproducten, borden, bestek, boxen met flessen water. Zo'n grote jeep heb je dan wel nodig.

Tegen 1 uur komen we aan op de camping waar Shaban de lunch aan het voorbereiden is. Die is geweldig: gebakken aardappels, tilapia van de ochtendmarkt in een deegjasje gefrituurd, komkommer, tomaat en wortelsalade en fruit toe.

In de middag staat er niks op het programma. Dit omdat veel toeristen moeten bij komen van de bootreis.