Het is nog koud als de wekker gaat. Onze slaapzakken zijn geweldig want we hebben goed geslapen. Geen last gehad van de kou. Tegen 6 uur verlaten we de campingplek in om de Ngrorongor krater af te dalen. Van bovenaf ziet het er niet veel belovend uit, maar als we beneden zijn zien we grote groepen zebra's, gnoe's, buffels en kraanvogels uit Oeganda. De kraanvogel is het nationale symbool, maar we hebben ze op één na niet gezien in Oeganda. Ze migreren naar Tanzania want hier zien we grote zwermen. We spotten een zwarte neushoorn, maar wanneer wij aan komen rijden steken alleen zijn twee hoorns boven het gras uit en af en toe een oor. We hebben er voor gekozen om te wachten totdat hij op staat. Dat heeft bijna drie uur geduurd! maar het wachten wordt beloond. Het zijn mooie foto's geworden. Na twee minuten te hebben geposeerd, gaat de neushoorn weer liggen. We hebben in ieder geval onze foto. In het park zijn nog maar 24 neushoorns te vinden. De gids zei dat we opnieuw erg veel geluk hebben. Ik had gisteravond nog gezegd dat we Mr en Mrs Lucky zijn en dat we zowel een neushoorn als een mannetjesleeuw gaan zien. Rashidie moest daarom lachen en zei: dat het hoogst onwaarschijnlijk is dat we dat gingen zien. Hij ziet maar één keer op de drie á vier reizen een mannetjesleeuw en dan nog van meters ver weg.

Jullie raden het al: we hebben naast de nog meer buffels, gnoe's, gazelle's, zebra's, impala's ook mannetjesleeuwen gezien. Jaja, meervoud. We zien een groep jeeps staan en Rashidie schreeuwt: ‘leeuwen. Ik zie een mannetjesleeuw'. De mannetjesleeuw steekt net de tussen de geparkeerde jeeps door de weg over op het moment dat we stilstaan. Nog net op tijd voor hij in de schaduw van de struiken gaat liggen. Rashidie zegt dat hij nog een mannetjesleeuw ziet en nog drie vrouwtjesleeuwen. Zij liggen nog aan de andere kant van de weg in de zon, maar kiezen uiteindelijk ook ervoor om de schaduw te gaan liggen. Jullie begrijpen: we zijn echt Mr en Mrs Lucky!

We hadden van Shaban een lunchbox meegekregen. Het was de bedoeling om die in het park bij een picknickplek op te eten. Door onze actie met de neushoorn is daar geen tijd voor en eten we de samosa's , broodjes en fruit in de auto op als we weer terug rijden naar de campingplek. Hier heeft Shaban alles al ingepakt en bij elkaar verzameld. We kunnen het zo in de jeep gooien.

We rijden de woestijn in. Onderweg stapt plaatselijke gids Michael in de jeep en rijden we door naar de camping. Onder leiding van Michael lopen we een berg op om de zonsondergang bij Lake Eyasi te zien. Het is opnieuw erg zanderig en stoffig. We zien wel een groenstrook. Michael vertelt dat het komt door de plaatselijke pomp, deze loopt dwars door de velden heen waar de gewassen waaronder rijst worden verbouwd. Michael is een jonge gids die goed gekleed gaat > Burberry vest en Armani blouse. Shaban heeft wijn voor ons geregeld. We dachten nog: ‘ah, lekker, wijn!' Maar wanneer Evert het etiket bestudeert leest hij: branttwein. We nemen dus maar een bodempje. Branttwein is wat te sterk voor ons.