In optocht van Bromo naar Surabaya
25 aug. 2015
🇮🇩
vanuit Indonesië
De hanen zijn hier compleet de weg kwijt. Alom 2 uurworden wij wakker van het gekukeluku. Nog een ruim een half uur voordat we op moeten staan. Kruipen nog wat dieper weg onder de dikke deken. Hier in de bergen is het koud.
We hebben gisteren in de kleine lodge gegeten en zijn op tijd naar bed gegaan. Tijdens het eten de blog en de foto's geupload.
Rond 3 uur stappen wij in een bronskleurige jeep nummer042 metals chauffeur Bantang. (?) Het is zeker drie kwartier tijden naar de plek van de zonsopkomst. Via een smalle, steile weg komen wij in
het natuurpark aan. Wij rijden over een donkere vlakte, bedekt met zand. Het zicht is minimaal. Aan de andere kant van de vlakte gaan we de bergen weer in. Heerlijk waar. Op de aangekomen plek,3:45
uur, stonden al tal van jeeps geparkeerd. Het laatste stuk moeten wij naar boven lopen. Op het speciaal voor de zonsgopkomst gemaakt platformruim zaten ruim 100 mensen al te wachten in de donkere,
koude nacht. Gelukkig hebben wij onze vesten aan. De zonsopkomst begint rond4:45 uur. Intussentijd wordt het steeds drukker.
Wanneer het eerste streepje zonlicht zichtbaar is, rent de ene helft in paniek naar de linkerkant van het platform. We snappen het niet. Is alle heisa doorvoor? Als het wat lichter is , rond5:15
uuren wij noraal kunnen lopen zonder onze nek te breken, zien wij dat een stukje beneden een kleiner platform aanwezig is. En hier is de zonsopkomst dan niet te zien. De Bromo en de omliggende
vulkanen waar we eigenlijk voor komen, staan er mooi bij in de mist. Een aardige Nikon-fotograaf gaf mij wat ruimte bij het hek.
Na 10 minuten gaan wij nogmaals aan de andere kant kijken. De mist begint namelijk weg te trekken en achter ons is het dringen geblazen. Bij de linkerkant aangekomen, zien wij de zon in 1 minuut
tijd aan de horizon rijzen. Zo, dat hebben wij goed getimed. Wij gaan snel opzoek naar onze jeep voordat alle andere toeristen dat ook gaan doen.
Wij staan ergens halverweg. De chauffeur vertelde dat wij op platform 1 staan. Meer naar beneden is nog een platform 2. Hier is het uitkijkpunt minder goed. Je komt hier terect sls het boven vol
is. Dat is dus de redenen dat veel mensen besluiten om vroeg te komen.
Omdat wij als eerste vertrekken naar de Bromo zelf, kunnen we onderweg een korte foto-stop maken.
Nu het licht is, is duidelijk te zien dat het zand waar wij vanochtend door heen reden eigenlijk vulkaan-as is.
Het is zeker een half uur lopen door de vulkaan-as naar de trap die 250 treden telt. Wij gaan te paard. Binnen 10 minuten staan wij onderaan de trap. De treden liggen bedolven onder een aslaag. De
hoogte, de warmte van de buitentemperatuur doen ons na een paar treden al hijgen. Dat wordt niet beter naarmate wij omhoog gaan. Dan slaat ook de hitte en zwavel van de vulkaan op onze keel en
longen. Gelukkig hebben wij de mondkapjes die wij kregen bij de vulkaan Merapi nog bij ons.
Maar bovenop de Bromo is het een mooi uitzicht. Uit de krater komt een dikke wolk stoom.
Het wordt tijd om weer naar beneden te keren. De andere toeristen zijn gearriveerd.
In het hotel gaan we rustig ontbijten (1/2 8 uur) Rond 9 uur rijden wij weg. Om 1/2 10 staan wij in de file. Deze maand viert Indonesie zijn onafhankelijkheid. Iedere dorp viert dit met een parade.
Schoolkinderen zijn verkleed en beelden een onderdeel uit. De optocht loopt precies over de enige route door de bergen. Het verkeer staat aan beide kanten muurvast. Ook de motortjes komen er
nauwelijks door heen. De chauffeur is het wachten zat. Twee dagen geleden stond, zo vertelde hij, al ruim 4 uur vast vanwege een optocht in een ander dorp.
Hij krijgt de ruimte van de politie en zo gebeurde het dat ons busje deel uitmaakte van de jaarlijkse optocht. :-) hierop zeiden wij dat hij wel moest lachen en zwaaien. Daar kon hij wel weer om
lachen.
Rond13:00 uurkomen we in Surabaya aan. We zijn het intussen gewend als er wordt geroepen 3 uur reistijd er een extra uur bij op te tellen. Het verkeer staat overal muurvast. Op de grote snelweg bij
Surabaya is het verplicht om minimasl 60 km te rijden. We komen bijna niet over de 40 km uit vanwege al het vrachtverkeer waarvan de meeste niet harder kunnen en ook nog eens onnodig rechts rijden.
(Voor wie het niet door had, in Indonesie rijden ze links)
Dan komt er een politiewagen met sirene langs met daar achter drie volgauto's (ook politie) Onze chauffeur ziet zijn kans schoon en rijdt er achteraan. Dat schiet lekker op. Wij rijden nu met een
kleine 80 km door. Helaas duurt dit maar 10 minuten want omdat iemand niet aan de kant gaat voor de politiewagen, moeten wij er net als de politie er slalommend omheen. Hierdoor verliezen wij de
politiewagen uit het oog.
We nemen een kijkje bij House of Sampoerna, een museum over het sigarettenmerk.
Na incheckenin het hotel, lopen we een wijk van Surabaya in. Ja, wij zijn gekke toeristen die geen geld hebben om zelfs maar een cyclo te huren. We maken een wandeling van 5 km. Genoeg om te
pinnen, wat boodschappen te doen en dumplings eten in een restaurantje in een shopping mall. Ook hier hebben wij niet kunnen slagen betreft handwerk. Geen mooie batik of houten beelden. Geen idee
waar wij dan wel moeten zijn op Java.
Morgen met het vliegtuig naar Manado - Sulawesi.
Reacties
Reacties
27 aug. 2015, 15:39
Weer een mooi verslag!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!