wijzijnopreis.reismee.nl

Komodo-varanen en lunch voor de arenden

Het is ruim 3,5 uur varen naar Rinca eiland. Dit is het een na grootste eiland waar de Komodo-varaan leeft. Op het eiland leven verder buffels, herten en makaken. Er mag niet meer gejaagd worden door locals. Enige locals die er 'wonen' zijn de rangers. Hier moet uiteraard voor gekookt worden. Rondom de keuken hangen dan ook wat varanen rond.

Het is middag en de zon schijnt volop. Toch besluiten wij om de langste wandeling te doen. Een tocht van ongeveer 2 uur, onder leiding van een ranger gewapend met een stok. Hopelijk zien wij behalve komodo-varanen nog andere dieren. Wij zien een buffel, wat herten en makaken. De komodo's die wij hebben gezien, houden zich in het begin op.
De rest van de dieren zitten op het deel van het eiland waar je als toerist niet mag komen.
Terug aan boord krijgen wij lunch, rijst, mie, groente en stukjes gebakken kip (bestaande uit voor deel bot en klein deel beetje vlees.Het is een kleine boot, maar goed genoeg voor twee personen. De bemanning bestaat uit de kapitein, kok en een manusje van alles. De gids is ook mee.
Wij hebben een eigen kajuit. Voor op het dek staan twee bedden die overdag dienst doen als bank en een tafel. De overige twee bedden staat in de stuurshut. Op het achterdek bevindt zich de keuken, de toiletruimte waar tevens je kan douchen. Voor het eten en het water wordt gezorgd. Al het extra's moet je van tevoren zelf kopen in een van de vele toko's.
(Kennelijk hebben Indomaret en de Alfamart nog geen vaste voet op het eiland Flores)
Na opnieuw 3,5 uur varen komen wij aan bij Komodo eiland waar wij voor anker gaan. Wij willen liever in de ochtend een bezoek aan het eiland zelf brengen. Dan hebben we kans dat wij wat meer komodo's zien dan midden op de dag en zijn ze misschien niet allemaal weg gejaagd door de toeristen. De gids had snorkelspullen voor ons geregeld. Wij laten het snorkelen aan ons voorbij gaan. Evert heeft nog steeds last van zijn benen. Ik heb inmiddels een verkoudheid te pakken, veroorzaakt door de airco in het Japanse restaurant in Makassar. En je mag maar op 1 plek snorkelen. Op desbetreffende plek liggen al een aantal grotere boten voor groepen. Op sommige boten zitten rond de dertig mensen.
De kok had inmiddels door dat ik vogels fotograferen een leuke bezigheid vind. Bij het vertrek uit de haven van Rinca zagen wij een paar ijsvogels en een arend. Lastig op de foto te krijgen als de boot vaart en de vogels je toegemoet vliegen.
Terug naar de ligplaats even voor de kust van Komodo. Volgens de kok vliegen hier ook arenden rond. Dat klopt want ik zie inderdaad er twee overvliegen en plaatsnemen in een boom. Recht tegenover ons. Mooie plek!
De kraaien van het eiland komen aan boord buurten. De kok legt een banaan neer op het voordek en een bijdehante kraai pakt de banaan mee. Deze is ze zwaar voor hem en moet hem loslaten. De foto is helaas mislukt.
Dan komt de kok met de mededeling of ik er klaar voor zit want hij gaat de arenden voeren. Wij zien hoe hij stukken mooie kipfile in het water gooit. Ze zullen het vaker hebbben gedaan, want inderdaad de arenden komen in duikvlucht op het water af om de kip in een beweging mee de lucht in te nemen. Intussen heeft zich een nog grotere arend aan het tweetal toegevoegd. Dat is het mannetje. De andere twee zijn moeder en jong. Het levert een paar mooie foto's op.
Dit is meteen het antwoord op de vraag waarom wij met de lunch botjes kip met beetje vlees kregen. De rest wordt weggegeven. :-)
Na de ondergaande zon, vertrekt een grote zwerm fruitbats van het kleine eiland waar wij voor anker liggen.
In de avond staat er stukjes tonijn op het menu. Wij hadden ze al in de keuken zien liggen in een teil met water. De tonijn die hier vandaan komt is een kleinere soort. Ik heb onderweg er 1 uit het water zien opspringen. (Zelfs een foto van als bewijs) Helaas wordt de tonijn doodgefrituurd.
Wij gaan vroeg onder de wol aangezien wijzondag om 6 uurmet de boot vertrekken. Het is een kleine 3 kwartier varen naar de haven van Komodo-eiland. Met zonsopkomst tuft onze boot weg. Als eerste vertrekken, betekent als eerste aankomen. Zodoende liepen wij even over zeven het park binnen. Onze gids Iwan wijst wat gaten in de grond aan. Dit zijn de holletjes van de landkrabben. Wij zien hele grote zitten. Op de vraag of ze niet worden opgegeten door de locals, is het antwoord dat ze giftig zijn. Giftig als in dat ze bijten.... Vonden al dat hij wat angstvallig op het wandelpad bleef. Frapant dat ons wordt geadviseerd in goede wandeloutfit te komen, terwijl de rest van de toeristen in een korte broek, hempje en slippers komen aanzetten.
Wij kiezen opnieuw voor de langste wandelroute. Deze duurt weer 2 uur. De kortste route waar de meeste toeristen voor gaan duurt 30 minuten. (Met slippers waarschijnlijk wat langer)
Op Komodo-eiland zien wij wat meer vogels en vlinders en....Komodo-varanen. Wij zien zelfs een jonge Komodo-varaan die aan het opwarmen is in een boom. Tot hun ongeveer vijfde levensjaar leven de jonge varanen in bomen. Op de grond zijn ze een makkelijke prooi voor slangen, arenden en zelfs volwassen Komodo-varanen. De jonge varanen eten insecten, kleine slangen, hagedissen en vogeltjes. Als er een paar andere toeristen erbij komen staan, gaat de jonge Komodo ervandoor.
De volgende Komodo-varaan die wij tegenkomen is wat actiever en steekt voor ons het zandpad over. Dit keer geen buffel of makaken, wel een paar herten gezien. De ranger ziet op een heuvel een wat grotere varaan in het zonnetje ligt op te warmen. (Deze heuvel beklimmen wij uiteraard. Na de foto moeten wij diezelfde heuvel ook weer af)
En voor wij het weten hebben wij er al 1.5 uur op zitten en lopen wij tussen de toeristen die de kleine route doen. Ze staan allemaal stil bij een wat kleinere varaan. Wij slaan deze over en lopen snel verder om weer voorop te kunnen lopen. Dat werpt zijn vruchten af. Even verderop ligt een grote varaan heerlijk op het pad op te warmen. Wij gaan er achter zitten voor een foto-moment als bewijs dat wij echt bij de Komodo-varanen zijn geweest.
Bij het huttendorp van de rangers aangekomen, zien wij opnieuw een wandelde Komodo-varaan. En deze steekt zijn tong uit! Yes, dit is een moment waarnaar ik heb uitgekeken. Een foto van een Komodo-varaan met zijn tong uit zijn bek. De tong doet dienst als neus. Ik ga hurken (zo komen wij later achter dit mag helemaal niet) en maak een paar foto's. De ranger kijkt wat angstig.
Ik heb liever een dier voor mij dat ik zie aankomen lopen dan dat ik mijn rug naar ze toekeer en wegwandel. Dit viel mij gisteren al op. De rangers lopen met de rug naar de varaan gekeerd weg. Ik wandel de eerste paar meter achteruit.
Wij gaan beginnen aan de terugreis. Nog steeds niet in goede gezondheid om te snorkelen. In plaats daarvan weet de kok wel een plek met kans op manta roggen. Wat zijn ze groot! Leuk om ze te zien.
Ook de lunch van deze dag bestaat uit kip met botten. In de middag, rond 1/2 3, meren wij af in de haven van het eiland Flores. Ik heb aan de kok wat foto's beloofd van de arenden. Iwan geeft als adres het adres van de touroperator door. Ik hoop dat het goed komt.
Het was ons eerder opgevallen en nu weer ze zijn niet gewend om een fooi te krijgen. De kapitein kijkt verbaasd als wij hem een enveloppe geven.
Terug in het hotel herpakken wij de koffers. Morgen vliegen wij terug naar Bali voor de laatste dagen.

Reacties

Reacties

Evert sr

Fraai verhaal. En snel weer een goede gezondheid!

Nicandra

Hoop voor je dat het gesnotter snel overgaat! Wat heeft EJ aan zijn benen, uitslag?

Berdine

Vreselijk toch al die toeristen, moest verboden worden! Gelukkig kunnen jullie stevig doorstappen.
Leuk verhaal weer, dank je.

Berdine

Nog kokosolie geprobeerd op de benen?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!