Helpende hand voor bange toerist
08 sep. 2015
🇮🇩
vanuit Indonesië
Met een proppellervliegtuig vliegen wij opnieuw richting Denpasar - Bali. Heel vreemd dat de koffers even veel wegen als op de heenvlucht. Wij hebben het laatste kaasje aan Iwan cadeau gedaan en de stroopwafels aan de bemanning gegeven. Het zware reisboek zit in de handbagage. Nog vreemder is dat wij ondanks hetzelfde gewicht minder te hoeven betalen. Je zou hetzelfde verwachten.
Het nationale vliegveld van Denpasar is inmiddels vertrouwd. De koffers komen zelfs op dezelfde band aan. Het was mij bijna gelukt om opnieuw langs de koffercontrole te komen zonder check. Evert
zei ze gedag en overhandigde de tickets.
Op iedere binnenlandse vlucht wordt als je de bagageophaalruimte verlaat gecontroleerd of de bagage die je meeneemt ook van jouw is. Dit gebeurt in wel meer landen. Vorige keer bij binnenkomst op
Denpasar ben ik ze voorbijgewandeld. Ik had ze niet gezien. Ze hebben mij ook niet staande gehouden. Evert liep langs ze en keek ze aan, maar toen kwamen ze ook niet in actie. Mooie boel....
In drie uur tijd worden wij door een chauffeur naar Lovina gereden. Deze plaats ligt aan de andere kant van Bali. Onderweg stoppen wij nog bij een tempel. Tjsa, ik zeg maar niks. Ik ben inmiddels
superverkouden en niet al te scherp (en dat is maar goed ook. Ben ik nog een beetje aardig) Wij hebben ruines gezien die mooier en interessanter zijn. Er staan ontzettend veel bussen en kleinere
auto's vol met toeristen. Kennenlijk doet de tempeldienst als koffie/lunch stop. Binnen 10 minuten staan wij weer buiten en hebben ondanks de drukte de auto weer snel teruggevonden. Alleen mist
onze chauffeur. De andere chauffeurs zitten in de buurt van hun auto. Het wachten op de chauffeur duurt langer dan het hele bezoek aan de tempel.
In Lovina aangekomen boeken wij de dolfijnenexcursie. Die hebben wij inmiddels vanochtend gedaan. De bootjes zijn in het model van de houten boot met bamboelatten aan weerszijkanten. Met nog twee
andere toeristen nemen wij plaats. Bij ons hotel vertrekken er zo'n tien bootjes. En dan heb je nog de andere hotels. Echt, met meer dan zestig bootjes varen wij richting de plek. Onze bootman had
haast (zijn motor wilde niet starten) en scheurt over het water vol tegen de golven in! De gek. Het water komt aan alle kanten de boot in. Gelukkig had ik mijn rugzak van een regenjas voorzien. Na
drie kwartier komen wij aan de plek. Wij zien inderdaad dolfijnen. Een groep van ongeveer tien. Ze zwemmen tussen de boten door. Soms springt er eentje uit het water. Zodra ze zich ook maar laten
zien, varen er ogenblikkelijk bootjes naar ze toe. Waardoor ze - duh - weer onderwater gaan. Het zal mij niets verbazen als de dolfijnen nog getraind zijn ook en niet beter weten dan even tussen de
boten zwemmen in de ochtend.
Rond half 8 uur vertrekken wij inderdaad weer richting hotel (om 6 uurverzamelen op het strand) en tegen 8en staan wij onder een warme douche. Ik vond het al knap dat ze bij de receptie het exactie
tijdstip konden doorgeven over het ontbijt. 'You can have breakfast after dolfinetour. Around 8' Okay......
Wat een desillussie. Ik ben godsdank blij met de tour bij Bunaken. Dat was pas echt een dolfijnentour. Eerst ze zoeken, en dan een grote groep zien. Wow.
Zoals jullie van ons gewend zijn, zijn wij nogal ondernemend. Gisteren zagen wij deze dag van niets doen al aankomen. Hadden makkelijkom 9 uurkunnen vertrekken naar het volgende plaatsje. maar
kennelijk is ons tempo ongewoon. Nog steeds na al die jaren voor heel veel mensen en reisbureaus. Op internet (dat het hier in dit 4 sterrenhotel waardeloos is. We zitten op de openstaande
verbinding van iemand anders) zien wij een kookschool. Even buiten de poorten van het complex. Mooi. Als wij op weg zijn naar het dorp, lopen wij er langs en bekijken de opties. Klinkt goed en wij
schrijven ons in.
's Avonds gaan wij bij hetzelfde restaurant eten. In het dorp zien wij een ander interessant restaurantje, maar die bewaren wij tot morgen (vandaag dus) We bestellen als voorafje tonijncarpaccio en
ravaoli met lobster in pompoensaus. Als hoofdgerecht nemen wij beide lobster. De schaar ontbreekt....! Alle twee de scharen om precies te zien. Bij navraag (en veel handgebaren want ze begrepen de
vraag niet) waar de schaar gebleven is, was het antwoord dat deze nooit worden geleverd door de visverkoper. De eigenaresse liet een nog ingepakte bevroren kreeft zien.... zonder schaar inderdaad.
Slimme visverkoper.
Voor de kookles die begonom 10:00 uurwerden wij netjes opgehaald (ook al is het maar 10 minuten lopen) de kok heeft een tijd in Amerika gewoond en is in 2008 teruggekeerd naar Bali en heeft zijn
eigen restaurant. Daarnaast geeft hij behalve workshops ook les aan kinderen zodat zij later zelf een restaurant kunnen runnen.
Bij binnenkomst worden wij vriendelijk begroet door een labrador. Een van de katten ligt op wacht in de keuken. Wij vinden alles best, maar onze regel is: geen katten op het aanrecht. Deze probeert
het toch. Wij tillen hem er af (en hij wordt volgens ons ergens opgesloten want wij zien hem niet meer. Gisteravond hoorden wij duidelijk gemiauw uit de keuken) de hond blijft keurig onder het
tafeltje in de keuken liggen.
Op het menu staan zwarte sticky rijst met palmsuiker, lamsate in pindasaus, schelpen met pompoensaus, tonijnsteak in kruidenjasje en kruidige vissoep.
Het spelen in de keuken en het opeten houdt ons zo'n 3 uur zoet. Volgens de kok zijn wij aardig bedreven in het snijden van de groentes en hij vraagt of wij vaker koken. Wij antwoorden dat wij wel
moeten omdat wij anders omkomen van de honger aangezien er niemand anders is die het doet. Daar kon hij om lachen. Veel mensen koken steeds meer met kant en klaar producten. Als wij tijd hebben,
proberen wij juist dat te vermijden.
De recepten worden naar ons gemaild, zo is beloofd.
Terug in de kamer, storten wij neer op bed en gaan een paar uur slapen. Beiden slecht geslapen de laatste drie dagen vanwege mijn gehoest, gerochel en sinds gisteravond een loopneus.
Verder valt hier niet zo heel veel te doen. Bij het zwembad luieren in een van de stoelen. Het hotel grenst aan het strand, maar gisteren was ik na 5 minuten weer terug. De bootjes van de
dolfijntour/snorkeltour liggen langs de hele kust in de weg. Zodra de verkopers door hebben dat er een toerist over het strand loopt, wordt die belaagd met houten dolfijnenbeeldjes. Even rustig
over het strand wandelen is er hier niet bij. Helaas.
In de avond (donker) lopen wij opnieuw naar het dorpje. Onderweg zien wij een toerist (+/- 42 jaar) aan de kant van de weg staan. Hij kijkt angstig naar het voorbijrazende verkeer. Aan de overkant
staat een golfkarretje van een of ander hotel vol met toeristen op hem te wachten. Hij heeft zeker gepind. Als wij hem gepasseerd zijn, kijken wij elkaar aan en zeggen hetzelfde: heb jij ook de
neiging?? Wij lopen terug naar de nog altijd bange man en stappen op straat en dwingen zo de brommertjes om gas terug te nemen. De bange toerist rent snel naar het golfkarretje waar andere
toeristen zitten te lachen. Wij lopen door en als wij worden ingehaald door het karretje roept de chauffeur naar ons: 'thank you!'. Die heeft een mooi verhaal om te delen met zijn collega's.
Wij duiken een stille zijstraat in. Gisteren zagen wij bij restaurant 'Tempo doeloe' een interessante menukaart. Eindelijk redang op de kaart! Uiteraard kiezen wij hiervoor en nemen er een beef
curry schotel bij. Voor het eerst zien wij ook op de kaart 'Old-Dutch colonial way of dining (oftewel rijsttafel). Met daaronder inderdaad verschillende gerechten die dan op tafel worden gezet.
Reacties
Reacties
09 sep. 2015, 08:17
En nu kunnen jullie een eigen rijsttafel maken? En er komt nog een kookcursus?
09 sep. 2015, 09:21
Heel goed, die arme man!
09 sep. 2015, 11:16
Wij kunnen al een betere rijsttafel maken met de hulp van grootmoederskookboek dan wat er hier zoal op tafel komt. Ze doen hier niet aan rijsttafelen. (Is iets van vroeger) Ja, we hebben inderdaad nog een kookles te gaan.
09 sep. 2015, 14:32
Ook ikan boemboe bali leren maken? Komen wij een keer eten. Hebben ze niet een lokaal grootmoedersmiddeltje tegen verkoudheid? Vast iets met kruidnagel.
10 sep. 2015, 14:07
Alles gelezen het was allemaal spannend,.wij horen het wel als jullie thuis zijn.een goede reis terug.groetje van de jongens.ik hoor jullie wel als jullie geland zijn.
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!