Met de highway express bus rijden wij naar Takayama, een dorp in de bergen. Leuk om nu eens relaxt uit het raam naar de omgeving te kijken. De trein biedt toch een ander aanblik en rijdt vaak door
de bergen (letterlijk) je ziet dan niets dan de tunnel.
De landbouwgronden zijn klaar voor de oogst of zelfs al geoogst. De rijst wordt op een andere manier verbouwd dan de andere Aziatische landen die we hebben bezocht. Waar bijvoorbeeld in China met
terrassen wordt gewerkt, is in Japan de grond vlak.
Ik had het nog niet vemeld, maar in Japan wordt er links gereden. En overal staat iedereen netjes in de rij. Niet dringen als de bus of trein de deuren op doet. In lijnen op de vloer staat aangeven
waar je moet staan. Mooi systeem.
We waren een half uur te vroeg bij de bushalte. Helaas werkt de busmaatschappij niet met non-reserved stoelen. Zomaar in een willekeurige bus stappen is er helaas niet bij. Wij moeten een half uur
wachten op de bus die we volgens het reisschema moeten hebben.
Het weer zag er er troosteloos mistig uit totdat we door een tunnel reden. De zon schijnt in een vol in mijn gezicht. We zijn omringd door bergen beplant met bomen. Ben benieuwd of we nog wildlife
gaan zien. Het zou een graad of 18 moeten zijn, maar het is rond de 25 graden. Beter dan regen, maar dit is weer teveel van het goede.
We hebben een overstap in Shirigawa-go. Het is een dorp dat bekend staat om zijn steile rieten daken. We hebben drie uur de tijd voordat onze andere bus vertrekt. De lockers zijn vol, maar we
kunnen de koffers kwijt bij de balie. We slenteren de berg op voor een overzicht over het dal. Daarna dwalen wij rond tussen de oude huizen. Een van de historische huizen is nog te bezichten zoals
vroeger. Het huis werd bewoond door een familie bestaande uit 20-30 personen. Op de boven verdieping werden zijderupsen gekweekt. In het huis zijn nog mooie panelen zichtbaar. Hier mag nog worden
gefotografeerd.
De andere huizen in het dorp zijn ingericht als soevenierswinkel, restaurant of guest-house. Een paar zijn er nog bewoond. Zeg maar, een soort Marken van Japan.
Tegen14:30 uurstappen we weer op de bus en komen rond15:00 uuraan in Takayama.
Het hotel zit op 5 minuten lopen van het busstation. Dit is het eerste hotel waarbij we onze schoenen moeten uittrekken na het inchecken. Deze kan je beneden in een kluisje opslaan. Het hele hotel
is bedekt met tatami-matten. Je mag er ook niet met slippers op lopen. Op sokken of op blote voeten.
De ruimte van de kamer is wat ruimer dan die in Kanazawa. Daar was de ruimte heel beperkt. Kasten hadden ze daar niet. Je kan je kleding ophangen aan wat kledinghangers aan de muur. Dit geldt ook
voor de kamer in Hiroshima en Osaka.
We lopen het dorpje in en voordat alles dicht gaat (17:00 uur! Ook de winkels) bezoeken we Takayama Jinya, het voormalig regeeringskantoor. Later werd het administratiekantoor en rechtbank. Aan de
achterkant bevindt zich de hallen waar vroeger de rijst werd opgeslagen > de rijst was de belasting.
Het oude centrum van Takayama bestaat verder uit oude houten gebouwen waar nu sovenierswinkel, restaurantjes in te vinden zijn. Takayama heeft een aantal sake brouwerijen. Sommigen geven tegen
betaling een proeverij. Er is niemand die het verschil kan uitleggen.
Wel heeft een restaurant een samenwerking met de aangrenzende sake brouwerij. We besluiten om hier te eten. We kiezen voor de hida beef op de tafel-grill en voor de wakayu beef in de hotpot (soort
van fondue)
Hierbij een proeverij van 3 soorten sake. En sprong er wat ons betreft er tussenuit. Zien of we kunnen uitvinden waarom de ene sake anders is dan de ander. Degene die ons aansprak is wat droger dan
de andere 2.
Terug in het hotel, hijsen wij ons in onze pyama (broek en jas) die voor iedereen op de kamer klaar ligt met de bijpassende sokken met aparte teen. In het hotel bevindt zich op de 13de verdieping
de onsen zowel publiek als prive. We dachten dat we een tijdje moesten wachten op een prive onsen, maar het valt mee. Er zijn er 3. Een grote, middelgroot en klein. De dames voor ons wachten op de
grote, en de middelgrote komt net vrij. Je mag maximaal 30 minuten in de ruimte verblijven. Behalve de onsen bevindt zich er wasbak en douche voorzien van de nodige shampoo en bodywash. Het hangen
in de onsen was heerlijk relaxt met uitzicht over de stad. Okay, veel uitzicht was er niet meer aangezien het donker was, maar het heeft wel wat. Er hangt een relaxte sfeer op deze afdeling. Zelfs
bij de publieke onsen. Geen onrustig hysterische geklets zoals bij de monnikken.
De onsen zijn te bezoekenvan 05:00 - 09:00 uurenvan 15:00 - 01:00.
Verder goed aan het hotel is dat je je gratis gebruik mag maken van de wasmachine. Alleen de droger kost geld (100 yen voor 20 minuten)
Wie nog honger heeft, kantussen 22:30 en 23:30 uurgratis ramen eten op de 2de verdieping. Wat we dan ook hebben gedaan. We zien alleen maar Japanners en geen gaijin. We houden ons aan de regel:
'lands wijs, lands eer' en wij zijn Hollanders, dus gratis is gratis.
Hopelijk ligt ons bed net zo heerlijk als het bed in Kanazawa. Wat wil een mens nog meer?