Ni hao,

Een nieuwe poging om een log te maken. Gisteren klapte internet eruit op het moment dat ik het wilde opslaan. Weg bericht.

Woensdagochtend zijn we naar de Grote Muur geweest. Het was nog spannend of we er wel zouden komen. We werden opgehaald door een gids en in een taxi gepropt. Onze chauffeur moest een andere taxi volgen. De taxi moest ons bijeen busstop afzetten. De bussen mogen niet overal in de stad parkeren om de toeristen op te pikken.

So far, so good. Alleen reed detaxi voor ons doorbij een verkeerslicht door rood en die van ons niet. We voelden hem al aankomen. De taxichauffeur vroeg aan ons - in het Chinees - welke kant we op moesten. Helaas heeft de gids niet tegen ons gezegd welke straat we moesten hebben. We hadden dan de plattegrond erbij kunnen pakken en zelf de tomtom kunnen spelen.

We stonden op een rotonde en op goed geluk besloten we rechtdoor te gaan. Daar zagen we immers een taxi wachten. Dat was niet de eerste taxi. We bellen maar met onze operator. Deze moest bellen met een andere operator aan wie ze de trip hadden uitbesteed. Een medewerker hier zoekt het nummer van de gids op (dit is de verkorte versie. Ik heb de chauffeur een paar keer mijn foon gegeven zodat ze het met elkaar konden uitzoeken zonder dat wij het moesten proberen door te geven aan de chauffeur) We gingen weer op pad om vervolgens een paar 100 m. verderop in een zijstraat stil te staan. De chauffeur wist kennelijk niet eens waar hij zat. Ondertussen werd hij ook gebeld. Later hoorden we van onze gids Judy dat ze een politieagent had gevraagd om de chauffeur uit te leggen hoe die moest rijden. Ze had aan hem aan het begin van de rit gevraagd of hij de weg wel wist. Niet dus.

De chauffeur keerde weerom en aan het einde van de straat zagen we onze gids lopen. We zwaaien en ze rent op ons af. Eenmaal uit de taxi werden we vijf minuten later een min-busje ingepropt. De bus die we hadden moeten hebben, was al weg.

Na drie uur rijden kwamen we bij de muur. Geloof ons, dat was de lange rit waard. Dit gedeelte van de muur is nog redelijk rustig. De hele groep (12 personen)doet mee aan de wandeling van 10 km. Maar die 10 km gaat wel via de wachttorens. Het is dus omhoog en omlaag klauteren. Sommige gedeeltes zijn goed te doen. Bij andere is het uitkijken dat je niet omlaag stort.

We lopen samen met drie Amerikanen op kop. (de ene keer liepen zij voor en dan weer wij. We stopten vaak om van het uitzicht te genieten en foto's te maken) De rest van de groep loopt een flink eind achter ons. Bij een wachttoren zei een bewaker dat we opnieuw een ticket moesten kopen anders mochten we er niet langs. Hier heeft Judy niks over gezegd. We bellen Judy die ons zegt te wachten. (duurt ruim 20 minuten) Dit is het nadeel van met een groep gaan. Het wachten. Dat moesten we later weer doen met het eten. We zijn afhankelijk van het busje om terug te keren naar Beijing. Maar het is stukken goedkoper om het op deze manier te doen.

Met Judy konden we zo door lopen. Anders had je voor een giga bedrag weer een kaartje moeten kopen of het hele eind terug moeten lopen. We waren al ruim over de helft.

De muur beklimmen is best een opgave. Over een redelijk goede conditie beschikken, is niet onverstandig. ' s Avonds op aanraden van vrienden gegeten in Green Tea House. Een voor Chinezen peperduur en hip restaurant. Na het eten zochten we een taxi terug naar onze Hutong. We laten het visitekaartje van het hotel zien. De eerste weet niet waar het is. Evert wil fungeren als kaartlezer, maar de man begrijpt het niet en wacht tot we weer uitstappen. Ook de 2de weet niet waar we naartoe moeten. Een jongen die het allemaal aan ziet, vraagt waar we naartoe moeten.Hij zegt 40y en wij gaan akkoord. We hebben geen zin om een halfuur te lopen. We zijn nog moe van de Muur. We kunnen in zijn eigen auto instappen. Deze is voor zien van een tomtom. Binnen 10 min. staan we in de hoofdstraat. Evert geeft 40y. De jongen vraagt 40. Evert wijst erop dat het 40 is. Toen zei die jongen: no, no i mean 50y. Wij stappen lachend uit en zeggen dat hij toch echt 40 heeft gezegd en dat die er meer dan genoeg op heeft verdiend. De rit met een taxi is namelijk ongeveer 10y. (10y is 1 euro. Ongeveer. We horen dat die euro nogal daalt)

Gisteren hadden we geen gids en gingen op eigen houtje Beijing in. Beetje winkels kijken (erg toeristisch) We worden door een gids (boek) naar een winkelstraat gestuurd. Een vrij nieuwe winkelstraat met ketens als H&M, ZARA, Starbucks, KFC etc. Niet ons ding.

Zodra je een zijsteeg (hutong) in loopt is het gezellig druk. Vol met Chinezen, kleine restaurants. Kortom een gezellig chaos. We gaan eten in een wat bredere zijsteeg in een klein restaurantje. Dumplings (15 stuks) en een bord met kip en groente, 2 potten thee (oeps. moeten we nog aan wennen dat ze hier geen koppen schenken maar potten) en 2 flesjes cola. Voor 53y.

In de middag brengen we een bezoek aan het zomerpaleis. Jeetje mina wat is het hier druk. Ookheel veel Chinezen zelf worden in grote tourbussen afgezet. Volgens ons boekje over Beijing sluit het park om 19.00 uur. We wilden een kaartjeom de verschillende gebouwen in hetpark te zien kopen, maar dit kan niet meer. Erg vreemd. We hebben nog zeker drie uur. We kopen een goedkoperkaartje. Daar mee kan je alleen het park in. Er zijn maar2gebouwen het zien van binnen waard volgens het boekje en hier moet je tochweer extra voor betalen.We gaan naar Garden of virtue and harmony en The tower of Buddhist incouse. Bij de eerste begon net een operavoorstelling. Aantal scenes meegekeken. De tower konden we in eerste instantie niet vinden. Het is er onwijs druk. Ik heb het nog nooit zo veel toeristenop een plek gezien. Ik wil niet weten hoe het is in het weekend. We moeten nog snel zijn ook. Het gebouw sluit om 16.30 uur. (dat staat niet het boekje over Beijing vermeld. Moet de lonely nog even checken) We rennen snel naar boven om vanaf de toren een paar mooie foto's te nemen. Daarna hadden we het eigenlijk wel gehad. Het was een warme dag (zo'n 27 graden. Geen briesje zoals de andere dagen) We wilden ook op tijd het park uit. Het ligt aan de buitenrand van Beiing. We stappenbij een nep-taxichauffeur in. Hij vraagt het dubbele van het normaal kost. We zien niet heel veel taxi's rijden en hebben geen zin om ruim3 uur te wandelen of om uit te zoeken hoe de bus/metro werkt. Het is ook spits (18.00) het is overal druk op de weg. De brede straten van ruim 10 baans staan vast. Alle kanten op. Het duurt ruim een uur voordat we in onze hoofdstraat aan komen.

Ook chauffeurs met een licensie moet je in de gaten houden. Vandaag hadden we er een die een stukje om dacht te rijden. Nu kennen wij na 4 dagen de weg aardig en snapten niet waarom die niet gewoon rechtdoor reed richting de temple of Confucius. Hij sloeg opeens ergens af. Daardoor kwamen we onnodig in de file te staan. We bekeken onze kaart en zeiden tegen elkaar he, hij maakt een omweg. Kennelijk snapte de man dat wij hem gesnapt hadden. Aan het einde van de rit kregen we korting en betaalden we 25y.

Nu zitten we in het hotel te wachten op een chauffeur die ons ook van het vliegveld heeft opgehaald. Hij brengt ons naar het treinstation waar we om 19.00 uur de nachttrein naar Pingyao nemen.

Zai jian,

Syl en Evert